پل محمد حسن خان بابل

تا سال ۱۳۴۳ ارتباط بابل و آمل از طریق همین پل ممکن بود تا اینکه در همین سال راه جدیدی که از سوی غرب شهر آغاز می‌شد ساخته شد، اما با این که سالیان زیادی از قدمت این پل می‌گذرد کماکان پابر جاست و ماشین‌های سنگین از آن عبور می‌کنند،که این امر با خود انتقادهایی را هم به دلیل صدماتی که می‌تواند به این اثر ملی وارد کند به همراه داشته‌است. به همین منظور و به دلیل قابلیت عبور تنها یک باند سواره‌رو و ترافیک سنگین بر روی پل محمدحسن‌خان و به دلیل حجم ترافیک سنگین در محور قدیم بابل به آمل چندی پیش معاونت ساخت و توسعه راه‌های وزارت راه و ترابری تصمیم به ایجاد پلی بتنی یک‌طرفه در کنار پل قدیمی موجود گرفت،که اکنون در حال استفاده می‌باشد. این پل بزرگ‌ترین راه ارتباطی بخش‌های گتاب، بندپی شرقی و بندپی غربی شهرستان بابل نیز می‌باشد. این پل پیش از این یک‌بار بوسیله رضاشاه پهلوی مرمت شده‌است. یکی از موارد شاخص این پل معماری صفوی بنا و استفاده از سفیده تخم‌مرغ (البته به گفته برخی زرده تخم‌مرغ و ساروج) در ساخت آن است. این اثر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شماره ثبت ۱۴۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

از جاده قدیم آمل – بابل، به طرف بابل / پل حبیبی رفته و به دنبال کردن بابل ادامه دهید. پس از دور برگردان و یک گردش به راست، به پل محمدحسن خان خواهید رسید که از روی رودخانه بابلرود در شهر بابل می‌گذرد.

مازندران/بابل - مازندران، بابل